توت فرنگی گیاهی علفی چند ساله , متعلق به خانواده گل سرخیان و بومی جنگلهای اروپاست که قونه وحشی آن دارایی گل و برگ های کوچک میباشد و از قرن چهاردهم به سبب خواص دارویی آن معرفی شده است .

رقم های موجود از تلاقی بین گونه های مختلف به دست آمده اند .

در صورت کاشت صحیح, اجرای مراقبت  های لازم و انتخاب رقم های مناسب میتوان تا بیست تن در هکتار محصول برداشت کرد . نشاء را باید از موسسات مورد اطمینان تهیه و دقت نمونه که آلوده به بیماری های گیاهی به ویژه بیماری های ویروسی نباشد .

مشخصات گیاه شناسی و ارقام موجود توت فرنگی:

توت فرنگی از جنس فراگاریا (Fragaria) و گونه رژا (Resea) بوده که امروزه از گونه های شیلنسیس (Chilensis) و ویرجینیا (Virginia) و هیبرید بین ایندو یعنی اناناس (ananasae) استفاده زراعی می گردد.

عموما گیاهانی علفی باساقه های رونده یا استولون هستند.

برگها مشتمل بر سه برگچه خشن و کرک دار برنگ سبز تیره بوده که در برخی از ارقام شفاف می باشند. ساختمان گل شامل ۵ گلبرگ سفید که در قسمت تحتانی خود به یک زائده کوچک متصل است،

کاسه گل شامل ۵ کاسبرگ سبز رنگ بوده که در قسمت تحتانی تقریبا به یکدیگر جوش خورده می باشند.

تعداد کاسبرگها در برخی از ارقام زراعتی ممکن است بیش از ۵ عدد باشد.

پرچمها به تعداد ۲۰ عدد یا کمی بیشتر یا کمتر است.

مادگی به تعداد زیاد و بصورت مارپیچی بر روی نهنج قرار گرفته است و در مجموع و همراه با نهنج فرم نسبتا کشیده ای را تشکیل می دهد.

مادگی از فندقه های جدا از یکدیگر که هر کدام دارای تخمدان با شکل راست و کوتاه می باشد تشکیل شده است.

در هر تخمدان یک تخمک وجود دارد و در واقع بذر به تعداد فندقه ها تولید می شود.

گل در واقع دو چنسه و پس از تلقیح گلبرگها ریزش کرده و نهنج بتدریج رشد و گوشتی شکل می گیرد و میوه بمرور زمان آبدار شده و از حالت اسیدی به قندی تبدیل می شود. اگر لقاح ناقص باشد تعداد فندقه ها محدود و چه بسا تقارن میوه حفظ نمی شود.

ارقام توت فرنگی به گروه ارقام بهاره یعنی بوته هایی که در سال یکبار میوه می دهند و ارقام چهار فصله که در سال بیش از یکبار میوه می دهند، تقسیم می گردند.

مهمترین ارقام بهاره عبارتند از گورلا، آلیسو، تیوگو، رد گانتلت، اسیتا، کاتس کیل، فرسنا

ارقام چهار فصله: این ارقام بسیار قوی الرشد و خزنده بوده و از اواخر اردیبهشت تا اواخر تابستان و گاهی اوایل پاییز میوه می دهند. میوه ها ریز و به تعداد زیادتری در هر بوته تولید می شوند.

ارقام چهار فصله مانند: استرا، هومی جنتو می باشد.

ازدیاد توت فرنگی:

ازدیاد بطریق جنسی و غیر جنسی صورت می گیرد.

الف) ازدیاد جنسی:

ازدیاد توت فرنگی بوسیله بذر مخصوص ارقامی است که طبیعتا تولید ساقه رونده نمی کنند و یا ارقامی که ساقه های رونده کمی دارند و همچنین جهت تولید ارقام جدید از روش ازدیاد بذری استفاده می شود.

ب) ازدیاد غیر جنسی:

در ازدیاد غیر جنسی که تقسیم بوته خوانده می شود بوته هایی را که خوب رشد کرده و قوی هستند پس از خارج کردن از زمین به چند بوته کوچکتر که هر کدام دارای مقداری ریشه می باشند تقسیم کرده و سپس آنها را در محل اصلی نشاء می کنند

در این روش باید از بوته های سالم پایه های مادری استفاده گردد.

روش ازدیاد از طریق ساقه های رونده بدین صورت می باشند که پس از ریشه دار شدن ساقه های رونده در تابستان از بوته مادری جدا و در محل سایه نشاء کرده و سپس در فصل پاییز بوته های انتخابی را به زمین اصلی انتقال می دهند.

شرایط خاک و شرایط محیطی رشد توت فرنگی:

توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریبا سازگار است با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی را ترجیح می دهد.

بهترین PH مناسب برای توت فرنگی ۵/۵ تا ۵/۶ می باشد.

اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد.

از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول دهی مناسب خواهد داشت

در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب گردد. در ارتفاع ۴۰۰ تا ۸۰۰ متری از سطح دریا می تواند رشد مناسبی داشته باشد.

نیمه مقاوم به سرما بدون پوشش کاه و کلش می تواند تا ۵- درجه سانتی گراد را تحمل نماید ولی با پوشش ویژه تا -۱۸ درجه سانتی گراد را متحمل است.

در خاکی که برای کاشت توت فرنگی در نظر گرفته می شود. باید قبل از شخم زدن مقداری کود فسفره و پتاسی اضافه نمود سپس آنرا شخم زد. با این کار کودها به عمق و داخل خاک فرستاده می شود تا بهتر در اختیار ریشه ها قرار گرفته، جذب گیاه شود. قدرت نفوذ کود پتاسی بویژه کود فسفر به داخل خاک خیلی کم است. بر عکس آنها کودهای ازته خیلی راحت و اغلب سریع به داخل خاک نفوذ کرده، در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد در فصل بهار 300 کیلو اوره در هر هکتار 300 کیلو سوپر فسفات و 300 کیلو سولفات پتاس به خاک اضافه می کنند. و در فصل پائیز 300 کیلو سوپر فسفات برای هر هکتار و 300 کیلو سولفات پتاس در هر هکتار به خاک اضافه می شود. همراه با کودهای شیمیایی می توان کود حیوانی یا کمپوست را هم روی زمین ریخته آنگاه با یک شخم همه آنها را به داخل و عمق خاک منتقل کرد. مقدار آن برای کود گاوی کهنه پوسیده 60 تا 80 تن در هکتار می باشد. تاریخ و فواصل کاشت در زمین اصلی گیاه را با فاصله 25×50 سانتی متر می کارند.

پیش رس کردن توت فرنگی

توت فرنگی طبیعتا از میوه‌های نوبرانه و از اولین میوه‌هایی است که در بهار به بازار عرضه می‌شود. در حالت معمولی و در مناطق معتدل زمان برداشت میوه در اواخر اردیبهشت ماه تا اوایل تیر است ولی امروزه با فن آوری‌های خاصی می‌توان زمان رسیدن میوه را به جلو انداخت. به عبارت دیگر می‌توان با استفاده از وسائل و امکانات امروزی اقدام به پیش رس کردن و تولید توت فرنگی خارج از فصل نمود و عرضه توت فرنگی را مدت طولانی‌تری ادامه داد . البته هزینه‌های اضافی که برای پیش رس کردن ایجاد می‌شود به علت قیمت بیشتری که محصول نوبرانه دارد جبران خواهد شد.

پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه

مطمئن‌ترین وسیله برای پیش رس کردن استفاده از گلخانه است. مشکل استفاده از گلخانه در درجه اول هزینه سنگین احداث گلخانه و نیاز به تخصص و تجربه کافی برای کشت توت فرنگی در گلخانه است. برای این منظور می‌توان نشاء توت فرنگی را ابتدا اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خزانه انتظار کشت کرد و 7 - 5 کیلوگرم در هر صد متر مربع از کودهای کامل ازت ، فسفر و پتاس به نسبت 17 - 12 - 12 به عنوان کود پایه به زمین خزانه دارد. پس از تولید ریشه‌های قوی در نشا بوته‌ها شروع به ایجاد ساقه‌های رونده می‌نمایند. با سرد شدن هوا بوته‌ها تحت تاثیر نور و درجه حرارت پائین قرار گرفته و گل در آنها تشکیل می‌شود. در آبان و آذر بوته‌ها را به گلخانه حمل کرده و در بستر کاشت به فاصله 30 تا 25 سانتیمتر کشت می‌نمایند.

در گلخانه نیز مقدار 5 - 3 کیلوگرم کود کامل شیمیایی در 100 متر مربع به بستر داده می‌شود. درجه حرارت گلخانه را ابتدا روی 12 - 8 درجه سانتیگراد تنظیم کرده و با افزایش شدت نور درجه حرارت را نیز زیاد می‌کنند و به 20 - 15 درجه سانتیگراد می‌رسانند. البته می‌توان درجه حرارت را به 8 درجه سانتیگراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت بایستی به اندازه کافی آبیاری نمود. در آبیاری توت فرنگی گلخانه‌ای باید دقت شود که زمین بطور یکنواخت مرطوب گردد. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد باید گلخانه را به موقع تهویه کرد و بوسیله حرارت خشک رطوبت زیادی را کاهش داد. برای انجام عمل گرده افشانی و تلقیح بهتر گلهای توت فرنگی در گلخانه می‌توان برای هر 1000 متر مربع سطح زیر کشت یک کندوی زنبور عسل در گلخانه قرار داد.

زمان کاشت :

توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه  خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب میتوان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت . بنا براین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان پذیر است .

در صورتی که کاشت پاییزه باشدمحصول  ,  تابستان سال آینده به دست می آید و اگر گیاه در بهارو قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظا هر میشود , بهتر است چیده شوند تا گیاه قویی شود .

این بوته ها در بهار سال بعد داده و در تابستان میتوان از آنها محصول برداشت نمود. جوانه های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می آیند ولی به علت سرمای زمستانه , گل ها تا فصل بهار ظاهر نمی شود .

مشخصات بوته : 

گیاهی که برای کاشت انتخاب می شود باید عاری از هر نوع مرض ودارایی ریشه های قویی و سالم باشد و ( رنگ ریسشه ها روشن باش . )

ریشه توت فرنگی افشان , ظریف و سطحی است و بیشتر در عمق 20 تا 30 سانتی متر خاک فعالیت می کند .

نوع خاک :

خاک های سبک شنی با مواد غذایی فراوان و زهکشی خوب مناسب کاشت توت فرنگی است .

عملیات تهیه زمین :

اوایل پاییز یا بهار,  زمین را شخم و دیسک زده و سپس ازکود های حیوانی و شیمیایی و مقدار 10 تن درهکتار کود حیوانی پوسیده با خاک مخلوط کرده و تاکید بر آزمایش خاک به مقدار  100 -80 کیلو ازت خالص در سه مرحله , 150-100 کیلو پتاس خالص و 80-60 کیلو فسفر در هکتار استفاده می شود سپس با نحر کن جوی های به عرض 40 سانتی متر و پشته های به عرض 80 سانتی متر ایجاد می کنند .

در سال اول قبل از کاشت , کود فسفر و پتاسه و نصف مقدار کود اوره قبل از دیسک زنی به خاک داده می شود و بقیه کود اوره قبل از گلدهی و بعد از برداشت محصول در دو نوبت به خاک افزوده شده و سپس آبیاری میشود .

طریقه کاشت :

بذرها را در خاک برگ یا تورب به فاصله تقریبی 30 میلی متر در گلدان یا جعبه می کارند در کاشت با دست بذر را با ماسه بادی یا شن ریز و خشک خوب مخلوط کرده روی زمین می پاشند تا بذرها به فاصله های تقریباً مساوی پخش شوند. خاک را خوب فشار داده رویش کمی خاک نرم یا شن ریز می پاشند روی گلدان را با یک شیشه پوشانده رویش روزنامه می گذارند چون نور خورشید، مانع رشد بذر می شود. مجموعه باید همیشه مرطوب باشد لذا نسبت به فصل کاشت روزانه 1 تا 3 بار با آبپاش نرم آرام آب می دهند. وقتی بذر شروع به رشد کرد باید درهوای ابری روزنامه ها را از سرگلدانها برداشته ولی در آفتاب دوباره رویشان را گذاشت.کاشت بذر را در هوای آزاد می توان از اوایل اردیبهشت آغاز نمود.کاشت بذرها باید گرم و دور از باد باشد. در روی یک خاک خوب (خاک برگ) یک لایه به قطر 4 انگشت از خاکی که 2 قسمت آن از خاک مخلوط با کود حیوانی خشک غربال شده و یک قسمت شن باشد، استفاده می کنند.

از کمپوست و تورب هم می توان به همین منظور استفاده کرد. سطح بالایی این خزانه را غلتک می زنند یا با دست فشار می دهند. پس از بذر پاشی زمین را دوباره غلتک می زنند تا بذر بتواند بهتر با خاک تماس گرفته و آب مورد لزوم رشدش را جذب کند آنگاه خاک مخلوط با کود حیوانی را که قبلاً سائید شده است روی خزانه غربال می کنند تا آنرا خوب بپوشاند. در هوای خشک باید سه بار در روز با‌آبپاش نرمی آبیاری کرد. به محض اینکه بذرها 2 تا 3 برگ به بزرگی نخود زدند باید آنها را در جعبه چوبی پر از خاک باغبانی که به اندازه کافی کودهای حیوانی و شیمیایی دارند، نشاء کرد. فاصله گیاهان از یکدیگر 3 تا 4 انگشت است.

درب جعبه باید تا زمانیکه گیاهان ریشه داده و آغاز به رشد کنند، بسته باشد. در مقابل نور خورشید باید به آنها سایه داد. در صورتیکه گرمای داخل جعبه از 20 درجه تجاوز نمود باید درب جعبه را کمی بار نمود. زمانیکه ارتفاع گیاهان به 3 انگشت رسید پنجره را بر می دارند. از این تاریخ هر هفته آنها را با محلولی از 10 لیتر آب و 25 گرم کود شیمیائی مخلوط آبیاری می کنند. پس از آنکه گیاه خوب رشد کرد آنها را در بستر نهائی با فاصله های 25×50 سانتی متر می کارند. کاشت ساقه های رونده : کاشت گیاهانی با ساقه های رونده در بهار و تابستان و پائیز امکان پذیر میباشد. تعیین دقیق زمان برداشت آن به آب و هوای منطقه و نوع خاک بستگی دارد. در مناطقی که آب و هوای مناسب برای کاشت گیاه دارند (مثل اغلب نقاط مرکزی ایران) حتی از اواسط تیر ماه می توان آنها را کاشت . مهم این است که گیاه را با تمام ریشه ها و خاکهای اطراف آن بیرون آورده و در جای اصلی کاشت. آبیاری بعد کاشت از ضروریات می باشد.

 معمولا بوته ها را به فاصله 40 سانتی متر از یکدیگر در روی پشته ها می کارند و به طور تقریبی تراکم بوته در هکتار طبق روش بالا حدود 31250بوته برآورده می شود .

مراقبت های لازم بعد از کاشت : 

در توت فرنگی هرس وجود ندارد بلکه بجای آن موضوع حذف مطرح است یعنی هنگام باردهی بوته‌های کم محصول را کنده دور می اندازند و به جایشان بوته هایی تازه که از قدرت و پرمحصول بود نشان اطلاع دارند اوایل تابستان می کارند تا زمان لازم وجود داشته باشد که به اندازه کافی ریشه و برگ و جوانه زده و تا بهار سال بعد برای محصول آماده گردند. همیشه باید گیاهان پر محصول و عالی را بادقت علامت گذاری کرد. البته بوته های پر محصول معمولاً کمتر ساقه های رونده می دهند برای مجبور کردن بوته به ساقه رونده دادن باید بوته هایی که سال قبل علامت گذاری شده اند را نگذارند در سال بعد میوه بنشینند بدین طریق که گلهایشان را با دست چیده دور می اندازند تا بجای میوه ناچار به دادن ساقه های رونده شوند در مقابل به آبیاری آنها توجه زیادی می شود.

دراز دیاد بوته ها 4 عامل مهم است: (1) انتخاب بوته های پرمحصول (2) علامت گذاری آنها (3) چیدن گلها در سال بعد (4) آبیاری نسبتاً زیاد مراقبتهای گیاه توت فرنگی غیر از حذف، مبارزه با بیماریها و آفات میباشد.

جهت تاکید به نکات زیر توجه نمایید:

1- پوشاندن خاک به وسیله کاه یا خاک اره موموجب می شود که میوه با خاک به طور مستقیم تماس نداشته باشد و رطوبت خاک نیز به خوبی حفظ شود .

2- آبیاری حداقل هفته ای یک بار و به طریق جوی پشته ای صورت گیرد .

3- کنترل به موقع بیماری ها, آفات و علف های هرز

4- قطع ساقه های رونده در زمان فصل رشت برای جلوگیری از ظریف شدن بوته های مادری .

آفات مهم توت فرنگي :

سه دسته بیماری و آفات در گیاه وجود دارد که عبارتند از : حیوانی – قارچی و ویروسی. الف) حیوانی : اغلب انگلهای توت فرنگی بود و از گیاه آن تغذیه می کنند و یا عامل تخریب آن هستند که مهمترین آنها عبارتند از : موش کور، موش معمولی یا موش خانگی – شفیره‌های کفشدوزکها، کنه ها و نماتدها. ب) قارچی : مهمترین آن قارچ خاکستری ( Botrytis cinerea) می باشد. ج) ویروس : ویروسها بیشتر از همه به برگهای گیاهان حمله می کنند مثل بیماری موازئیک

بيماريهاي مهم توت فرنگي :

لكه برگي، بلايت برگ، سفيدك پودري، پوسيدگي سياه ريشه، پوسيدگي ناشي از بوتريستي، نماتود و ..

كاشت و پرورش نشاء توت فرنگي واريته كاماروسو (يكي از ارقام چهار فصله مناسب كشتهاي گلخانه اي)

كاماروسو يكي از ارقام چهار فصل و بسيار مهم توت فرنگي در جهان است. زود رس و داراي ميوه هاي درشت و سفت ميباشد. وزن متوسط هر ميوه حدود 30 تا 40 گرم است. عملكرد هر بوته 700 گرم در سال است. داراي برگهاي بزرگ و پهن مي باشد. اين رقم مناسب كشت هاي گلخانه اي است.

کشت گلخانه ای توت فرنگی

راجع به پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه گفتیم اما حالا اطلاعات بیشتری در خصوص پرورش گلخانه ای این گیاه بدست آوریم :

در گلخانه نیز مقدار 5-3 کیلوگرم کود کامل شیمیایی در 100 متر مربع به بستر داده می شود. درجه حرارت گلخانه را ابتدا روی 8 - 12 درجه سانتی گراد تنظیم کرده و با افزایش شدت نور درجه حرارت را نیز زیاد می کنند و به 15 - 20 درجه سانتی گراد می رسانند. البته می توان درجه حرارت را به 8 درجه سانتی گراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت بایستی به اندازه کافی آبیاری نمود. در آبیاری توت فرنگی گلخانه ای باید دقت شود که زمین بطور یکنواخت مرطوب گردد. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد باید گلخانه را به موقع تهویه کرد و بوسیله حرارت خشک رطوبت زیادی را کاهش داد. برای انجام عمل گرده افشانی و تلقیح بهتر گلهای توت فرنگی در گلخانه می توان برای هر1000 متر مربع سطح زیر کشت یک کندوی زنبور عسل در گلخانه قرار داد.

 انواع کشت گلخانه ای

در کشت گلخانه ای سنتی که معمول است بوته های توت فرنگی در گلدان کاشته می شوند و در خاک هایی که ریشه گیاهی دارند و از پوسته نارگیل تولید می شوند رشد می کنند.

در این گلخانه ها در هر گلدان چهار بوته توت فرنگی کشت می شود که از هر بوته ۷۰۰ تا۸۰۰ گرم محصول وبا میانگین وزن هر توت۱۰ تا ۱۵ گرم برداشت می شود.

برداشت و بسته بندی توت فرنگی :  

برداشت میوه بهتر است در مواقعی از روز که هوا خنک تر است صورت گیرد و میوه های چیده شده را باید بلافاصله در سیه و درجای خنکی قراردارد .

بهتر است میوه را همراه با کمی از دم برداشت کرده تا موقع برداشت به میوه فشاری وارد نیایید . به علت آسیب پذیری شدید میوه , باید آن را در جهبه های کم عمق بسته بندی نمود و در حین حمل و نقل کاملا مراقب آنها بود.

 چگونه از هر بوته توت فرنگی محصول بیشتری برداشت کنیم

کارشناس و پژوهشگران کشورمان برای استفاده بهینه از فضای گلخانه و افزایش ۲ برابری محصول در مقایسه با روش کشت گلخانه ای سنتی از روش گلدان های متحرک می کنند.

در این روش بوته های توت فرنگی در گلدان های متحرک و در کیسه حاوی خاک سبک کشت می شود و در هر ردیف تعداد بوته ها ۲ برابر بیشتر از روش گلدان های چهار گوش است.

در این گلخانه راهروهای ویژه عبور و حرکت باغبان حذف می شود اما با پایین و بالا بردن مکان های کشت بوته های توت فرنگی مسیر برای حرکت باغبان امکان پذیر می شود.

در فضای این گلخانه، نور ، دما ، رطوبت و میزان ابیاری با رایانه و تجهیزات مدرن کنترل می شود و با تزریق مواد غذایی مناسب به خاک از هر بوته به طور میانگین یک کیلو و ۴۰۰ گرم محصول توت برداشت می شود.

در این نوع گلخانه از روش ابیاری پاششی استفاده می شود که همین کار میزان مصرف اب را تا یک هجدهم ابیاری قطره های معمول در گلخانه ها کاهش می دهد.

كاماروسو یكی از ارقام چهار فصل و بسیار مهم توت فرنگی در جهان است. زود رس و دارای میوه های درشت و سفت منگهداری توت فرنگی در مکان مناسب با دمای مناسب مهمترین شرط حفظ کیفیت و تازگی این محصول است.

برای اینکه توت فرنگی با ظاهری زیبا بدون له شدگی و ضربه خوردگی به بازار عرضه شود باید در چیدن ان دقت کافی شود.

میوه توت فرنگی باید با ظرافت و دقت خاصی با سه انگشت به ارامی از بوته چیده شود و بدون وارد اوردن هر گونه فشار در ظرف قرار گیرد و پس از بسته شدن در ظرف ان را در یخچال با دمای یک تا دو درجه سانتی گراد نگهداری شود.

این کار سبب می شود ارزش مواد غذایی موجود در توت فرنگی حفظ شود.

بطور كلی علائم كمبود عناصر غذایی در گیاه توت فرنگی به شرح زیر می باشد :

ازت : برگهای مسن به رنگ سبز روشن درآمده و در ادامه برگها ، دمبرگها و كلاهك میوه ها به رنگ مایل به قرمز در آمده و برگهای جوان برعكس با كمبود ازت سبزتر می شوند . حد بحرانی ازت در برگ توت فرنگی 2.5% و حد مطلوب آن 4%– 2.5% می باشد .

گوگرد : علائم كمبود گوگرد تفاوت بسیار اندكی با علائم كمبود ازت دارد و تمام برگهای گیاهانی كه دارای كمبود گوگرد هستند ، هم برگهای جوان و هم برگهای مسن بطور غیریكنواخت زرد رنگ شده و در مراحل پیشرفته نواحی نكروزه به روی پهنك برگها توسعه می یابد .

مولیبدن : علائم اولیه كمبود بسیار مشابه با علائم كمبود ازت است . با این حال برخلاف علائم كمبود ازت ، نواحی نكروزه در نهایت مانند كمبود گوگرد در پهنك برگها توسعه یافته و بدنبال آن به طرف كناره های بالاتر پهنك گسترش می یابند .

فسفر : پهنك برگهای پائین تر به رنگ قرمز مایل به ارغوانی در می آید . حد بحرانی فسفر در برگ توت فرنگی 0.25% و حد مطلوب آن 1% – 2.5% می باشد .

پتاسیم : قهوه ای شدن و خشك شدن كناره های فوقانی پهنك برگها . حد بحرانی 1.3% و حدمطلوب 3% - 1.3% پتاسیم در تغذیه توت فرنگی اهمیت زیادی داشته و مصرف كافی آن موجب افزایش قند وبهبود مزه میوه شده و ویتامین ث و قابلیت نگهداری آن را افزایش می دهد.

منیزیم : قهوه ای شدن كناره های بالایی پهنك برگ و سپس توسعه یافتن آن به نواحی بین رگبرگی كه این لكه های كلروزه در نهایت به لكه های نكروزه تبدیل می گردند . حد بحرانی 0.25% و حد مطلوب 1% - 0.25%

كلسیم : سوختگی انتهایی برگ ، پیچیده و چروكیده شدن برگها ، انتهای شاخسارها قادر به رشد عادی نبوده و برنگ سیاه در می آیند . تشكیل پوشش متراكمی از فندقه ها در بخشی و یا در تمام میوه كه دارای بافت سختی بوده و مزه اسیدی دارد . حد بحرانی 1% و حد مطلوب 2.5% - 1%

بر : علائم كمبود بر و كلسیم در مراحل اولیه رشد مشابه است . هر دو برگهای جوانتر را تحت تأثیرقرارداده ، چروكیدگی و سوختگی انتهایی را تولید كرده و موجب بدشكلی میوه می گردند . كمبود بر سبب كاهش تولید دانه گرده شده ، فضای بین فندقه ها را كاهش داده و به میزان زیادی سفتی میوه را افزایش می دهد . حد بحرانی بر در برگهای توت فرنگی ppm 25 درحد مطلوب آن 50 – 25 ppm می باشد .

آهن : زرد شدن و كلروز پهنك برگهای جوان در حالیه رگبرگها سبزرنگ باقی می مانند . حدبحرانی ppm 50 و حد مطلوب ppm 200-50

روی : كمبود روی را می توان به سادگی از طریق هاله سبزرنگی كه در امتداد كناره های دندانه دار شده پهنك برگهای نابالغ جوان ظاهر می شود تشخیص داد . پهنك برگها باریك شده و در كمبود شدید كاملا" كشیده و طویل می گردند . حد بحرانی ppm 20

منگنز : رگبرگهای اصلی به رنگ سبز تیره باقی مانده و نواحی بین رگبرگی به رنگ سبزروشن تا زرد درآمده و بدنبا‌‌ل آن كناره های پهنك برگ بطرف بالا بصورت سطحی می سوزد . حد بحرانی ppm 30

مس : رنگ سبز روشن در پهنك برگهای نابالغ جوان مشابه با علائم اولیه كمبود گوگرد كه به تدریج نواحی بین رگبرگی و رگبرگها بجز یك پهنا از كناره های برگ كه سبز رنگ باقی می ماند برنگ سفید در می آیند . حد بحرانی  ppm 5

30 تا 40 گرم است. عملكرد هر بوته 700 گرم در سال است. دارای برگهای بزرگ و پهن می باشد. این رقم مناسب كشت های گشرایط عمومی مناسب جهت كشت و پرورش

شرکت بهبود صنعت آمادگی خود جهت تهیه  طرح توجیهی کشت توت فرنگی را اعلام می دارد

هم اکنون سفارش طرح توجیهی احداث باغ گردو دهید

استفاده از کلیه مطالب این سایت برای عموم آزاد می باشد ، فقط در راستای حفظ زحمات تیم تولید محتوی ما خواهشمندیم در صورت برداشت از این محتوی لینک ما را درج نمایید. باسپاس