در این مطلب واژه های تخصصی مرتبط با طرح توجیهی و محاسبات امکان سنجی را تشریح می کنیم تا با واژگان تخصصی این حوزه بیشتر آشنا شویم، این واژه ها بر مبنای حروف الفبای لاتین مرتب شده است . همراه ایران صنعت باشید.

A

Abbreviation: مخفف واحد پولي, اين مخفف در پنجره مربوط به واحدهاي پولي معرفي مي شود.

زمانيكه ايده‎هاي متفاوت جهت سرمايه‎گذاري و انتخاب مطرح گرديد؛ سرمايه گذاران به دنبال راه حل‎هاي مختلفي بودند تا بتوانند بهترين تصميم را بگيرند. اما وجود پارامترهاي فراوان محاسبات را گاهاً آنقدر پيچيده مي‎كرد كه تصميم گيرندگان توان لازم برای تصمیم را نداشتند و یا اطمینانی از درستی تصمیم خود پیدا نمی کردند. از طرف ديگر نگرش‎هاي متفاوت به يك موضوع خاص؛ باعث مي‎شد تا نتايج يكسان حاصل نشود.

به عبارت ديگر در مورد يك طرح؛ برخي از محاسبات طرح را اقتصادي جلوه مي‎داد و بعضي ديگر كلاً آن را رد مي‎كرد. اين موضوع سبب شد تا دست‎اندكاران به فكر استاندارد نمودن تعاريف و محاسبات افتادند. اما مشكل اصلي يعني پيچيدگي عمليات محاسباتي هنوز باقيمانده بود. براي حل اين مشكل؛ دو راه حل وجود داشت: روش اول استفاده از یک شیوه یکسان برای همه طرح ها و روش دوم تدوین روش های متفاوت متناسب با ویژگی هر صنعت. استفاده از نرم افزاری مانند کامفار می توانست گزینه ای برای راه حل اول باشد به شرطی آنکه بخش عمده ای از نیاز های همه صنایع را پوشش دهد و محاسبات را درست ، جامع و مانع ارائه نماید.

اخیرا بانک های مرکزی جهان به منظور رونق اقتصاد اقدام به تسهیل سیاستهای پولی می کنند که در مقاله زیر به تشریح این موضوع می پردازیم.

تسهیل سیاست های پولی یا (Quantitative Easing)یک سیاست پولی نامتعارف است که توسط بانک های مرکزی جهان زمانی که سیاست پولی استاندارد کارایی ندارد برای تحریک اقتصاد ملی اجرا می شود.

بانک های مرکزی جهان تسهیل سیاستهای پولی را از طریق خرید دارایی های مالی از بانکهای تجاری و موسسات خصوصی دیگر اجرا می کنند. دارایی ها به منظور حفظ نرخ بهره بانکی در یک میزان خاص خریداری می شوند یا به فروش می رسند.

در ادامه دانستنی های پول و اعتبار امروز به تشریح روش های تعیین نرخ ارز می پردازیم . بطور کلی در بازارهای ارز به دو شکل تعیین نرخ ارز می گردد، نظام نرخ ثابت و نظام نرخ شناور.

1ـ نظام نرخ ثابت ارز یا نرخ واحد ارز (Fixed Exchange Rate System)

در این روش یک نرخ رسمی ثابت برای پول ملی در مقابل ارزها اعلام و مورد حمایت قرار می گیرد. در این نظام ثبات و اعتماد بالایی در مبادلات به وجود می آید. پذیرش و به کار بردن این روش زمانی امکان پذیر است که ذخایر ارزی و طلای کشور خوب و قابل ملاحظه باشد و وضع اقتصاد آن چنان باشد که ارزها را به وسیله انگیزه های اقتصادی جذب کند.

استفاده از ارز وسیله اصلی هر کشور برای تسویه حساب معاملات با دیگر کشورها به شمار می رود. بدین ترتیب تقاضای یک کشور برای ارز بستگی به مقدار واردات مورد نیاز آن دارد ( به دلیل ضرورت پرداخت برای کالاها و خدمات وارداتی )، در حالی که ارز موجود در آن کشور بستگی به مقدار کالا و خدماتی که صادر می کند، خواهد داشت. هرگاه مقدار واردات بیش از میزان صادرات باشد بدین معنی است که مخارج ارزی از درآمدهای ارزی فراتر رفته و کشور با کسری تراز پرداخت ها روبروست که باید از محل ذخایر ارزی پیشین تامین گردد. توازن عرضه و تقاضای ارز در بازار ارز جهانی تنظیم می شود.

نرخ ارز تنها یک عدد می باشد و یا به عبارت بهتر نرخ ارزها در هر کشور قیمت واحد پول سایر کشورها که همان ارز می باشند برحسب پول ملی و محلی را نشان می دهند.

بازرگانی خـارجی هر کشور از یک نگاه به معاملات بلاعوض و معاملات معوض قابل تقسیم می باشد. طبیعی است که سهم معاملات بلاعوض در ترکیب بازرگانی خارجی کشورهای مختلف، سهم قابل ملاحظه ای نمی باشد.

معاملات معوض را نیز می شود به دو گروه معاملات بدون پول (Counter Trade) و معاملات پولی تقسیم نمود. معاملات بدون پول در بازرگانی خارجی شامل معاملاتی می شود که از پول استفاده نشده و خریدار بابت بهای کالای خریداری شده پرداختی انجام نمی دهد، بلکه در مقابل کالا یا خدمت به صادر کننده طبق قرارداد تحویل خواهد داد. بدین ترتیب در معاملات بدون پول در بازرگانی خارجی وارد کننده در عین حال صادر کننده هم می باشد و متقابلاً صادر کننده وارد کننده نیز می باشد.