گذران وقت زیاد در خانه:

 احساس تنهایی اولین شکایت کسانی است که در خانه کار می کنند. بسیاری از افراد برای کار کردن در محیط منزوی ساخته نشده اند. هر چند به این شکل به نظر ساده تر می رسد که کارهایی را انجام دهید اما این بهترین راه حل نیست. به جای این کار می توانید زمانی را دور از دفاتر خانگی خود برای ملاقات های چهره به چهره کاری صرف کنید. این مسئله به شما کمک می کند که کسب و کارتان را پیش ببرید. به عنوان مثال قرارهای ملاقات کاری بگذارید، در گروه ها و شبکه های اجتماعی فعالیت کنید و حتی برای فعالیت های اینترنتی به کافی شاب مراجعه کنید تا رفتارهای اجتماعی مناسبی برای فعالیت روزانه تان فراهم آورید.

برنامه کاری منظمی داشته باشید :

لئون آکس و همکارانش بعد از راه اندازی یک کسب و کار آنلاین شبانه روز مشغول کار بودند. به گفته وی یکی از نتایج این تلاش دائمی احساس گناه در باره مفید نبودن کار انجام شده است و به علاوه اینکه هیچ توقفی در این شکل کار کردن وجود ندارد. در نهایت وی کارمندانش را مجبور به ترک کار در ساعت 6 بعدازظهر کرد و اطمینان حاصل کرد که برنامه ای چیده شود که در آن ساعت هایی برای استراحت در نظر گرفته شده باشد. به علاوه وی امسال مجبور به انتقال کارش به خارج از خانه شد. چون گسترش فعالیت کاری او به حدی رسیده بود که امکان انجام آن در خانه دیگر وجود نداشت.

زمینه برای ایجاد مزاحمت: 

به گفته دانیلز بدون نظارت رئیس و مدیری بر کار شما، ممکن است که در ساعت کاری تماس های تلفنی از طرف خانواده و دوستان داشته باشید. در این صورت اگر در حالتی باشید که دائماً کار شما قطع شود تمرکز کاری شما به هم می خورد. وی به همین علت توصیه می کند زمان مشخصی برای کار در نظر بگیرید و در آن به تماس های تلفنی و یا ایمیلی پاسخی ندهید. به علاوه لازم است که فعالیت های روزانه که ذهنتان را منحرف می کند به طور کامل کنار بگذارید. به عنوان مثال ساعات کاری خود را با اعضای خانواده و پرستار بچه هماهنگ کنید و توضیح دهید که تنها در شرایط اضطراری پاسخ گوی تماس های آن ها خواهید بود.

کار می توانید زمانی را دور از دفاتر خانگی خود برای ملاقات های چهره به چهره کاری صرف کنید. این مسئله به شما کمک می کند که کسب و کارتان را پیش ببرید

وابستگی بیش از حد به نزدیکان:

بدون داشتن همکارانی در اطراف تان، ممکن است برای حل مشکلات کاری به کمک همسر و یا دوستان تان وابسته شوید. در این صورت ممکن است نزدیکانتان از صحبت درباره مشکلات کاری شما خسته و دلزده شوند. به علاوه ممکن است آن ها نتوانند توصیه های مناسبی برای حل مشکل ارائه دهند چرا که متوجه شرایط و مشکلات کاری شما نیستند. بنابراین سعی کنید با افراد دیگری در حوزه کاری خود آشنا شوید و یک شبکه غیررسمی از افراد را فراهم آورید؛ به عبارتی به دنبال ساختن یک گروه فکری قوی با دیگران و در رابطه با فعالیت کاری تان باشید.

ناتوانی از ایجاد یک محیط کاری مناسب:

حتی اگر خانه وسیعی ندارید، سعی کنید که بخشی از فضای خانه را اختصاصاً برای کارتان تعیین کنید. یک اتاق کوچک و یا حتی گوشه ای از محل زندگی خود را در نظر بگیرید تا محل کار و زندگی شما به صورت فیزیکی از هم جدا شود. اگر باید در محدوده خاصی از خانه مثل آشپزخانه کار کنید، وسائل شخصی را از این محدوده خارج کنید تا حالتی حرفه ای به روز کاری خود بدهید. به عبارتی حتی اگر محیط مجزایی ندارید می توانید آن را ایجاد کنید.

اجازه به کارمندان برای استفاده نادرست از محیط خانه:

اگر قوانینی برای رفتار کارکنانتان وضع نکنید خود را در خطر آسیب رساندن به منزل تان قرار می دهید. به عنوان مثال اُکس (که پیش از این از وی صحبت شد) نگران بود که کارکنانش در اتاق نشیمن وی چگونه غذا را صرف می کنند یا بر روی فرش هابا کفش راه می روند و... به گفته وی بهتر است به جای اینکه بعداً کارکنان را تنبیه کنید (توبیخ) از ابتدا قوانینی را وضع کنید. قوانینی را وضع کنید که با آن ها احساس راحتی می کنید. به عنوان مثال از کارکنان خود بخواهید که کفش هایشان را در بیاورند و یا محلی که در آن مشغول به کارند را هر بعدازظهر تمیز کنید.

گرفتاری بیش از حد و از بین رفتن نظم کاری:

 به گفته تاراهارپر وقتی کاری روی هم تلنبار می شود، بسیاری ساده است که اوضاع رو به بی نظمی برود. به گفته وی وقتی در محیطی که زندگی می کنید کاری می کنید، به سادگی ممکن است که تسلیم بی نظمی شوید؛ مخصوصاً زمانی که معمولا محیط زندگی تان را با کسی شریک نمی شوید و حالا باید با مراجعین و همکاران آن را به اشتراک بگذارید. هارپر در  تجربه خود کاغذهای اضافی را پیش از اینکه روی هم تلنبار شود دور می اندازد و تنها موارد ضروری مرتبط با کارش را نگه می دارد. به علاوه وی متوجه شده است که دکوره کردن و زیبا نمودن محیط کارش به وی کمک می کند که آن را تمیز نگه دارد.

برنامه ریزی برای برنامه های کوتاه مدت و اهداف بلندمدت فعالیت کاری شما را با حالت متعادل تری پیش می برد. پس برنامه ای را بسازید و محکم به آن بچسبید

آغاز روز کاری بدون برنامه مشخص:

بدون تصمیمات هوشمندانه برای گذران روز، روز کاری شما بدون نتیجه قابل توجه هدر می رود. در عوض برنامه ریزی برای برنامه های کوتاه مدت و اهداف بلندمدت فعالیت کاری شما را با حالت متعادل تری پیش می برد. پس برنامه ای را بسازید و محکم به آن بچسبید.

یعنی علاوه بر یک فهرست برای کارهایی که باید انجام دهید کارهای روزانه خود را به طور مستقیم در برنامه کاری یادداشت کنید.ا ین عمل باعث می شود که یک مدت زمان مشخص برای انجام کار تعیین کنید. به علاوه مطمئن می شوید که برای انجام کارهای مهم و پیش بینی نشده زمان کافی دارید.

منبع: تبیان